Helsinki en Stockholm

Drie dagen nadat papa en mama weer terugvlogen naar het tropische Nederland, begonnen we onze stedentrips. Dinsdagavond en woensdag helsinki, donderdag en vrijdag Stockholm en zaterdag weer Helsinki. Na onze lessen op dinsdag begon de treinreis van een uurtje of vijf naar Helsinki. Onderweg waren er al wat veranderingen in het landschap. Richting het zuiden werden de bermen en wegen steeds vrijer van sneeuw en begonnen de meren al wat te ontdooien. Dat gaf hoop! De sneeuw begint nu namelijk toch wel enigszins te vervelen...

 Het Station in Helsinki was meteen een van de hoogtepunten van de stad die qua grootte te vergelijken is met Rotterdam. De hoogtepunten zijn op een hand te tellen. Echt Fins dus. De stad straalde een soort rust uit. Ik had het gevoel dat ik in een uitgegroeid dorp was inplaats van in een stad. Maar toch was het heerlijk om weer eens in een stad te zijn. Dinsdagavond hebben we eigenlijk weinig meer gedaan. Even wat gegeten en een biertje in een Ierse Pub (voor maarliefst 5,80 euro per stuk). Het onbemande hotel was ook nog een verhaal appart. Nadat we minutenlang voor het scherm geprobeert hadden om in te checken bleek dat alles wat we nodig hadden al in een mail stond. Vervolgens moesten we een stoel ombouwen tot een bed, maar waar waren de lakens gebleven? Na een zoektocht en een helpdesk telefoontje bleek dat we het kussen moesten openmaken. Hier zat alles in. Logisch! Dat we daar niet aan gedacht hadden!

De volgende dag begonnen we met het zoeken van de vertrekplaats van de boot om onze tassen vast te dumpen. Een wandeling door de hele haven was het resultaat. Een haven zoals het hoort, met veel hijskranen, veroeste boten en bouwplaatsen. Heerlijk! Het enige wat opviel was dat ongebruikte stukjes haven dichtgevroren lagen. De tassen konden we gelukkig kwijt en nu was het dan echt tijdiom de stad te gaan verkennen. Het eerste hoogtepunt was de Rusische Uspenski Kathedraal. Via het marktplein en de hoofdwinkelstraat Esplanada kwamen we in het Rusische deel van de stad terecht. De kathedraal was prachtig. Het zonnetje maakte het allemaal natuurlijk nog veel mooier. Het tweede (en meteen ook laatste) hoogtepunt van de stad was de Domskerk. Een prachtig wit gebouw met een hoge trap. Eind van de middag gingen we de boot op. Hier konden we nog even heerlijk genieten in het intussen best warm geworden zonnetje!

Stockholm was een echte stad. Niet zo'n 'nepstad' als Helsinki. Grote imposante gebouwen met veel versiersels zetten de toon. Een stad met veel water en toeristen. Ons hostel was in een oude boot. heel apart maar heel leuk! De boot lag ook midden in de stad. Ideaal dus. De hoofdstraat bestaat uit een oud en een nieuw gedeelte. Het oude gedeelte is heel toeristisch, smal en vol souvenirwinkels. Heel knus straatje! In het verlengde ligt de moderne hoofdstraat. Hier zijn de H&M's te vinden. Dat was handig om even een zonnebril te scoren! Dat was namelijk wel nodig! Na wat rond te hebben gelopen hebben we plaats genomen op een terrasje in het zonnetje. Het was namelijk wel negen graden!! Het voelde als hoogzomer! Heerlijk genoten van het weer en van de stad. 's Avonds een kroeg gevonden waar AZ werd uitgezonden en waar ze een Bavaria biertje hadden. Een Hollands avondje in Stockholm dus!

Toen we op vrijdag na het uitchecken naar buiten liepen konden we onze ogen bijna niet geloven. Het sneeuwde. En niet zo'n beetje ook niet! Die dag hebben we eigenlijk niet zo veel kunnen doen. Nog wel even langs het paleis geweest.

's Avonds vertrokken we weer richting Helsinki. Aangekomen in zomerweer, weggegaan in winterweer. Stockholm wit achterlatend... De boot is ook een verhaal apart. Alcohol is in Scandinavie heel duur vanwege hoge accijnzen. Dat moet ook wel want ze houden hier wel van een drankje! Het gevolg daarvan is echter dat het tax-free alcohol shoppen op de boten tussen deze landen in ontzettend populair is. Iedereen slaat ontzettend veel drank in en drinkt er ook al genoeg op de boot zelf. Op deze boottrip hebben we geleerd dat je nooit mag lachen om Poetin. Een half-Fin-half-Rus vroeg ons welke Finse woorden we kenden. 'Hyva' (goed) was de eerste die in me opkwam. 'Hyva Poetin' zei hij meteen, waarop wij natuurlijk moesten lachen. Maar dat was duidelijk niet de bedoeling. Met een heel serieus hoofd kregen we het antwoord 'Don't laugh about Poetin'. Dit zinnetje is een blijvertje!

Eenmaal terug in Helsinki hebben we vrij snel weer de trein richting Joensuu gepakt om 's avonds vroeg naar bed te gaan. Een geweldige trip met twee geweldige steden!!

Excursie Mekrijarvi

Voor het onderwerp Rural Innovations zijn we de afgelopen drie dagen op excursie geweest. Samen met onze docenten Lasse en Simo drie dagen the middle of nowhere in! Midden in de bossen aan een groot meer ligt het science cenre van de universiteit; Mekrijarvi. Een totaal afgesloten stuk van de wereld vlak naast Rusland speciaal gebouwd om gekke wetenschappers in te weg te stoppen, tot ze er weer uit komen met resultaten. Een van onze docenten (ook wel gekke professor genoemd) is zo'n geval die zich een hele zomer had opgesloten in dit onbewoonde stuk land om de beste manier te vinden om woodpellets te verbranden. Gelukkig konden we wel lol maken met deze docenten. Leuke docenten met duidelijk veel liefde voor het vak.

Op woensdag vertrokken we eerst richting Eno voor een excursie. We hebben in deze module al veel gesproken over woodenergy. Het verbranden van hout om daar energie uit te halen. Dit is namelijk erg populair in Finland als alternatief voor fossiele brandstoffen. Een duurzame manier van energie-opwekken die, op kleine schaal, gebieden zelfvoorzienend kan maken. Het werd in ieder geval eens tijd om een keer zo'n boiler van dichtbij te gaan bekijken. De ruimte waarin het zich allemaal afspeelde was best groot, met overal buizen, pijpen en ingewikkelde metertjes. Leuk om een keer te zien! 

Na een koffiestop zonder koffie (klein foutje in de planning), reden we door naar het science centre. Het centre bestond uit een aantal zaaltjes, appartementen en wat kassen. Na een rondleiding en het avondeten nog een gezellig biertje, een spelletje en natuurlijk vroeg naar bed! 

De volgende dag bestond uit theorie-luch-praktijk. 's Ochtends les over woodenergy, en 's middags een praktijkvoorbeeld met blikjes, vuur en woodpellets. Te ingewikkeld om dit allemaal hier uit te leggen... 's Avonds was het dan inmiddels wel eens tijd voor een saunabezoekje! Een echte sauna ontbreekt natuurlijk niet in the middle of nowhere als je in Finland bent. De sauna is altijd dichterbij dan de supermarkt! Het was wel een houtsauna, dus we moesten eerst een vuurtje maken en flink stoken voordat we erin konden. Zoals gebruikelijk in Finland gingen eerst de vrouwen (volgens onze gekke professor omdat de mannen dan erin kunnen als de sauna pas echt warm is. Vrouwen kunnen er toch minder tegen...) en dan de mannen. Na een paar keer afgewisseld te hebben tussen 85 graden en rollen in de sneeuw, was het kampvuur op volle toeren. Kortom: het was ontzettend gezellig!

De laatste dag stond in het teken van presentaties. Presenteren in het Engels blijft toch een lastige bezigheid vind ik. In het Nederlands is het niet zo moeilijk om een woord waar je even niet op kunt komen te vervangen door een andere, maar dat is in het Engels wel anders! Gelukkig waren de docenten enthousiast, en is het dus goed gegaan. Deze dagen in Mekrijarvi heeft onze groep veel dichter bij elkaar gebracht. Het was echt super, we hebben zoveel gelachen! 

Ik hoor trouwens heel veel over het weer daar in Nederland! Ik zie op facebook allerlei berichtjes als 'in de zon zitten' en 'terrasje pakken'. Willen jullie mij daar niet zo jaloers op maken? Het blijft hier maar schommelen tussen de +2 en -2. Elke keer als het wat dooit, valt er meteen weer sneeuw bij. Schiet niet echt op dus. Mijn Fins en Slowaaks worden trouwens steeds beter. Slowaaks is eigenlijk heel makkelijk. Als iemand wat tegen je zegt moet je gewoon 'Dobre' terugzeggen, dan is het altijd goed. Ik leer hier dus nog wel iets! Bedankt voor alle reacties!

Roadtrip Lapland

Zondagmiddag 4 maart om 15.17 ging onze trein naar Rovaniemi. Met allemaal een tas bagage begon ons Lapland avontuur. De trein reed wel een 'stukje' om. Van Joensuu naar Rovaniemi rechtreeks is ongeveer 550 kilometer. Als je echter in Helsinki moet overstappen is die afstand meer dan dubbel zo groot. 16 uur. Zolang zaten we in de nachttrein. Voor de overstap begon de reis niet zo goed. Als je online je treinkaartje koopt, reserveer je namelijk een stoel. Dat hadden wij natuurlijk niet met onze interrail met als gevolg dat we na elk station van onze plaatsen gestuurd werden omdat deze gereserveerd waren. Gelukkig was het na de overstap een stuk rustiger (wie moet er nou naar Rovaniemi!?) en konden we wat slapen. Niet zo goed als die kerel die van zatheid niet meer kon lopen, maar toch...
Op het station in Rovaniemi konden we vervolgens onze auto ophalen. Het mannetje van Europcar was ontzettend zenuwachtig op zijn eerste werkdag, maar dat was nergens voor nodig. De auto was perfect! Een Ford Fiesta met goede winterbanden. Daar gingen we dan! Op naar Saariselka voor onze eerste stop. De wegen waren trouwens veel beter dan we verwachtten. Op de meeste plekken konden we 70-80 km/h rijden.

Onderweg hebben we in wereldstad Tankavaara nog het goudmuseum aangedaan. Een knus en leuk stopje. De goldrush had Finland blijkbaar niet overgeslagen. Na een kopje koffie in het sfeervolle cafeetje hoeften we nog maar een half uurtje naar het toeristische Saariselka.

Na wat gerust te hebben van onze toch wel vermoeiende reis, waren we 's avonds klaar om met onze Slowaakse en Oostenrijkse vrienden het noorderlicht te gaan bekijken. Een lekkere wandeling door het duister bracht ons op de bergtop. Het hoogste en donkerste punt. Toen we net dachten dat het niet meer kwam, verschenen er overal in de lucht groene, rode, wite en gele strepen. Ongelooflijk om te zien! Het veranderde om de seconde van kleur en vorm. Ombeschrijfelijk, zoiets moet je zien. De dag sloten we af door naar een bbq-party te gaan. Dit hield in dat een bij elkaar geraapt stel, internationaal, backpack-achtig types bij elkaar in een wigwam zit om daar het avondeten bij elkaar te braden. Helemaal geweldig!

De volgende dag zijn we het Urho Kekkonen National Park ingegaan. Een gebergte met de boomgrens halverwege. Een hoop dalen en uitgesneden beken maakte het landschap prachtig. vooral het uitzicht vanaf het hoogste punt over het omliggende gebied was geweldig. Dit punt was boven de boomgrens en was dus een enorme sneeuwvlakte. Bergen kwamen als puisten met witte koppen boven de bomen uit (zo klinkt het ineens minder mooi, maar anders kan ik het niet beschrijven). 's Avonds werd het dan tijd voor een echte slee-competitie. De geprepareerde officiele baan waar de volgende dag het WK sleeen op gehouden zou worden, hebben we is even goed uitgeprobeerd!

Voor ons stond er de reis naar Enontekio op het programma. Een geweldige weg die ons door de Noorse inham in het noorden van Finland bracht. Noorwegen en Finland is heel verschillend qua landschap. Ongeveer op de grens verdwenen de bomen en werd het land veel opener. De Noorse huizen als gekleurde stipjes op de witte bergen. Wel was er flinke wind die dag. De stuifsneeuw waaide als rook uit een rookmachine over de weg heen.

Enontekio is verruit het meest saaie dorp dat ik ooit heb gezien. De kerk, supermarkt en ons hotel bepaalde het beeld van het dorp. Er stonden nog wel wat boerderijen omheen. Het hotel leek op een bejaardehuis. Het rook er zelfs naar! Heel geitewollen sokken, 50+'ers Nederland heeft zich dan ook verzameld in dit plaatsje. Je kunt je niet voorstellen dat je uren door de middle of nowhere hebt gereden en dan vervolgens bij het ontbijt 'goedemorgen' moet horen van een stel typische ANWB'ers. Snel weer wegrijden dus! De omgeving was echter wel weer betoverend. Wel een mooie tussenstop dus. Ook om te kunnen lachen!

Op donderdag zijn we naar Kilpisjarvi gereden. De weg ernaar toe was opnieuw geweldig! Deze loopt langs de grens met Zweden. De kans om ook even Zweden aan te tikken lieten we natuurlijk niet liggen. Met resultaat! Eenmaal het grensplaatsje uitgereden (wel vijf huizen en een tankstation!), kwamen we meteen rendieren tegen! Een hele kudde! Over het algemeen zijn de wegen in Lapland niet erg druk, dus kun je makkelijk even stoppen om een plaatje te schieten. And so we did! De rest van de weg was ook erg mooi. Helemaal door de besneeuwde bergen heen richting Noorwegen.

's Avonds de hele avond spelletjes, boek lezen, sauna en natuurlijk The Voice Of Finland kijken! Dat maakt ons uitgerust voor een dagje Noorwegen. Op naar een fjord! Het was heel gek om een groot oppervlak niet-bevroren water te zien. Het was echt prachtig!

's Avonds liet het noorderlicht zich weer zien. Niet zo vel als die maandag, maar ook weer heel mooi!

De volgende dag zijn we naar Muonio gereden. Vanuit daar zijn Laura en ik een dagje gaan skieen. Daan was die dag niet zo lekker helaas. Een skipiste op het puntje van een kale berg. Heel breed en vooral heel rustig. Skieen met geweldig uitzicht. Eind van de middag waren er steeds meer kleuren te zien aan de hemel. in het westen begon het oranje te kleure, in het zuiden groenblauw, en in het noorden en oosten blauw. Prachtig om te zien!

Onze laatste dag Lapland bestond uit terugrijden naar Rovaniemi om SantaVillage te bezoeken. Een vreselijke toeristische plek maar tegelijkertijd geweldig! Hier toch wat Japanners gespot. Met een handje geven aan de kerstman sloten we ons avontuur af. Het was geweldig!

Onze Lapland plannen!

Mark, Addy en Lisa op bezoek!

Na wat lessen over intercultural communication kwamen op woensdagmiddag Mark, Addy en Lisa ons opzoeken hier in Joensuu. 's Middags hebben we dus een toeristisch rondje Joensuu gedaan om ze ons stadje te laten zien. De eerste indrukken leken goed! Het meer lag er mooi bij en de pizza smaakte goed. 's Avonds werd het dan echt tijd om eens even bij te kletsen onder het genot van een potje kaarten en een biertje. Laat naar bed zat er trouwens niet in, we moesten namelijk alweer vroeg op de volgende ochtend.

Om vijf voor half negen stond het shuttle busje naar Koli National Park voor ons klaar. Dat schijnt een prachtig natuurpark te zijn waar je veel kunt doen zoals langlaufen, lopen met snowshoes en skiën. De schijn bleek de waarheid. Het, park op een berg van ongeveer 340 meter, gaf een prachtig uitzicht over een meer met eilanden. Wandelend met onze sneeuwschoenen (heel breed en lang met pinnen aan de onderkant) konden we overal komen waar we wilden. Echt een aanrader om te doen hier! Toch had je niet altijd grip en het gebeurde wel vaker dat er iemand onderuit gleed. Het koffietentje halverwege bleek toch wel moeilijk te vinden, dus zijn we na een uur of drie weer terug gelopen. Conclusie: een geweldige dag in een prachtig natuurpark vol uitdagingen, maar wel slopend! 's Avonds had iedereen moeite om de ogen open te houden.

De vrijdag begon met een heerlijk ontbijt. Deze nacht hebben we gelukkig iets langer gemaakt! Dat hadden we allemaal nodig. Toch was er de nodige spanning te merken. Iedereen was wel een beetje nerveus voor het middagprogramma. Het ijszwemmen stond er namelijk op! Ja inderdaad: een rondje zwemmen in een wak! Dat lijkt toch wel erg koud. Natuurlijk hoort daar wel een sauna aan vooraf te gaan. Toen we aankwamen bij de Polar Bear Club zagen we het wak waar we zometeen in zouden springen. Oei! Dat ziet er koud uit!

Maar goed, nu we er waren hadden we geen keus. Hup omkleden, en de sauna in. Het gerucht dat Finnen alleen tegen vreemden praten als ze dronken zijn of in de sauna zitten is trouwens waar. Normaal zou niemand zomaar tegen je gaan praten, maar in de sauna spreekt iedereen elkaar gewoon aan. Iedereen was ook zo vriendelijk. Als ze zien dat je voor de eerste keer komt, lopen ze meteen met je mee om alles aan te wijzen en leggen ze alles aan je uit. Er was ook geen medewerker aanwezig. Er stond alleen een automaat met polsbandjes waar je vijf euro in moest gooien. Vol van vertrouwen dat je dat gewoon doet en niet zonder te betalen de sauna in duikt. Geweldig! Een enorme sociale controle dus. Eenmaal omgekleed in de zwembroek of bikini (gemengde sauna) liepen we naar de sauna (dat was al de eerste uitdaging omdat de de kleedkamer in een ander gebouwtje zat dan de sauna zelf). Na de sauna van 90 graden brak het moment aan. Een steiger leidde ons naar een plateau met twee trappetjes ongeveer twee meter naast elkaar. Nou, verstand op nul en gaan met die banaan! Zwemmen van het ene naar het andere was voor mij al genoeg om de benen te verstijven. Wat was dat koud zeg! Je kunt het je echt niet voorstellen! Maar als je eenmaal uit het water bent (geloof me, dat wil je wel) is het een heerlijk gevoel! dan is het buiten ook niet zo koud meer. Je kunt dan gerust een minuutje of wat buiten rondlopen zonder het koud te krijgen. Hoe vaker je dit achter elkaar doet, hoe lekkerder het wordt.

Twee geweldige ervaringen dus in deze twee dagen. Zoom bij deze foto trouwens niet in op de hoofden. Iedereen lacht als een boer met kiespijn! Fijne Carnaval iedereen!!

(Het bewijs dat ik het heb gedaan)

Tweede week in Joensuu

Om de week goed te beginnen hebben we zondagavond alvast een stevige bodem gelegd in de vorm van hutspot. We hebben iedereen is laten proeven hoe de Hollandse pot smaakt. De hutspot was goed gelukt en was heerlijk, gelukkig vond iedereen dat! Twee volle pannen zijn opgegaan.

Maandag, dinsdag en woensdag hebben we vervolgens les gehad van twee Hongaarse docenten. Dat was interessant. Het blijkt dat Oost-Europa niet een pot nat is zoals we in het westen wel is denken, maar er zit echt verschil in. Ik denk ook niet dat je zomaar iets echt Hongaars kunt benoemen. Nou, ik nu wel dus!

Donderdag en Vrijdag hebben we les gehad van Kaija. Deze Finse docente heeft eigenlijk alles georganiseerd voor de Eureka module. Ze spreekt goed Engels en helpt ons eigenlijk bij alles wat we willen weten. Handig dus! Er heerst alleen een griepje hier waar ook Kaija niet onderuit kon. Vrijdag hebben we dus vrij gekregen. Het griepje treft veel mensen trouwens. Ik heb er zelf ook even last van gehad, maar na een paar dagen was het gelukkig weer over. De vrijdag hebben we eigenlijk niet zoveel gedaan. Een boodschapje, een serie en een stok kaarten was genoeg vermaak voor de dag.

Zaterdag zijn Daan en ik naar de Biathlon World Cup gegaan in Konthiolati, een soort Nederwetten maar dan hier in de buurt. Dit was wel heel gaaf! Met de bus zijn we vanuit Joensuu daarheen gegaan. Nadat we een kaartje hadden gescoord kregen we de deelnemerslijst. De hoop dat er toch nog een verdwaalde Nederander mee zou doen, was snel vervlogen. Bij de mannen en vrouwen deden er allebei meer dan tachtig mensen mee. Toen we het terrein opkwamen proefde we meteen de ontspanne sfeer. Er werden stukken zalm op een houtvuurtje gebakken, er was een tent om op in te warmen en het gekke was dat er eigenlijk alleen maar Russen waren. Wat een vreemd volk is dat toch! Stuk voor stuk (prettig) gestoord! Iedereen heeft een veldvles vodka bij om warm te blijven of om in de koffie te doen. Dit maakt de sfeer nog ontspannender... In het fotoalbum (hierboven is een slideshow, daar kun je op klikken) zie je een beetje hoe het was. Toch moeilijk om al typend uit te leggen. Hieronder staan nog twee filmpjes om de sfeer te laten zien als er een Rus van start ging of alleen maar langs kwam.

Gelukkig was het niet zo koud die zaterdag. -14 ongeveer. Maar het duurt best lang voordat iedereen gefinisht is. Om de halve minuut start er iemand en dat met meer dan tachtig deelnemers. Als de eerste paar al gefinisht zijn, moeten er dus nog een paar starten. Uiteindelijk wordt het dan toch wel koud en gelukkig was er dan de tent om even op te warmen. De biathlon was echt leuk en is zeker een aanrader om heen te gaan!

's Avonds zijn we tot slot nog op stap geweest in Club Joensuu. Dat was natuurlijk heel gezellig. Onze vrienden uit Newcastle hadden hun 5-0 verlies tegen de Spurs te verwerken, dus een biertje ging er wel in! Nu op zondag heb ik eigenlijk ook niet veel gedaan. Zometeen gaan we de Franse keuken ontdekken. Zij gaan voor ons koken, dus ik ben benieuwd!

Verjaardag en eerste lessen

Op 2 februari was de laatste dag van het orientatieprogramma. Nog even registreren hier en daar en daarna was het tijd voor taart! Laura en Daan hadden een echte Finse taart voor me gehaald (geen ijstaart) die we heerlijk met onze klasgenoten hebben opgegeten. De orientatiedagen hebben we met alle internationale studenten doorgebracht. Daarvan zitten maar negen mensen in mijn klas voor de Eureka module. De klas bestaat uit mensen uit Letland, Slowakije, Canada, Finland en Nederland. Na een kennismaking met de klas hadden we onze eerste les Fins! Ik heb me echt slap gelachen om de docent. Een klein stevig oud vrouwtje die nauwelijks Engels spreekt maar heel enthousiast is! Echt geweldig. Dus vanaf nu: Hei! Minun nimi on Daan, mina tulen Hollanista. Jaja, dat doen jullie me niet na he? Ik denk niet dat ik ooit nog zo'n gekke verjaardag zal hebben. 's-Avonds was het dan tijd voor een biertje. De prijs viel erg mee! Het was zelfs goedkoper dan in Nederland. We betaalde vier euro voor een halve liter terwijl je voor een klein Hollands glaasje (0,2L) vaak al 2,20 betaald! Het valt dus allemaal echt wel mee. Samen met bijna alle internationale studenten zaten we in de kroeg en deden we karaoke. Dat was echt heel gezellig! Leuk om iedereen te leren kennen. 

Vrijdag kregen we dan onze eerste echte lessen. De eerste docent was heel slecht te volgen. Zijn engels was heel gebrekkig. Eigenlijk heeft hij er twee uur over gedaan om te zeggen dat we als eindproduct een presentatie moeten houden in een science center in the middle of nowhere. Wel heel gaaf dus! De tweede docent die ons de middag les gaf was veel duidelijker. Een echte professor met heel veel verhalen over wood-energy en sustainable energy. Een voor ons nog nauwelijks bekend onderwerp. Dit gaat dus wel intressant worden! Ik ben benieuwd naar de rest. Voor het weekend hebben we weinig gepland. We zullen de omgeving wat gaan ontdekken. Een beetje door het bos wandelen en misschien wat schaatsen ofzo. We shall see!